गंगाधर मुटे, एक मोकळा ढाकळा कवीमनाचा माणूस आणि बिपाशा!
हं हं हं, ती, तीच ती बिपाशा बसू हो...आपली! आपली म्हणजे सिनेमातली हो! आता तुम्ही म्हणाल ह्या मुटेसाहेबांचा आणि तिचा काय संबंध?
संबंध! आहे ना!
कसा?
सांगतो.
तिला लुगडं नेसवलं तर? अशी एक भन्नाट कल्पना त्यांच्या डोक्यात आली आणि ते लगेच लागले की हो कामाला.
ऐकायचंय, कसं ते?
मग ऐका त्यांच्या शब्दात आणि त्यांच्याच आवाजात.
७ टिप्पण्या:
मुटेसाब, क्या बात है! अरे तुम्ही कमालच केलेय ह्यात. एकदम बिपाशा?
नही साब, कुछ भी बोलो.तुमच्या लेखणीत दम आहे आनि अभिवाचनात पन.
शारुख
तुम्ही नागपूरला नेऊन पोहोचवलं एकदम.. तुमचा ब्लॉग तर प्रत्येक पोस्ट वाचत असतो, पण तुमची म्हणण्याची ढब ऐकली आणि एकदम लहानपण आठवलं. धन्यवाद.
मुटेबाबा तुमी तर लई कहरच क्येला. काय म्हनाव तुमाले!
मस्त गावरान मातीचा वास. पण ध्वनिमुद्रण सुधारणें जरूरीचें आहे.
सुधीर कांदळकर
प्रतिसादाबद्दल सर्वांचे आभार. त्यामुळे विश्वास दुणावला.
हे माझे पहिलेच काव्यवाचन. आणि हेडफ़ोनच्या माईकवरून केलेले ध्वनिमुद्रण.
त्यामुळे सुधिरजी आपण म्हणता ते खरे आहे.
मुटे साहेब... तुमच्या कविता नेहमीच वाचतो.. आज ऐकायला मिळाली.. :) जबरी... :)
मुटे साहेब,
कविता एकदम मस्तच आहे हो.ऐकताना खूप मजा आली नि मनात एकदम येऊन गेल कि खरोखरच्या बिपाशान जर हि ऐकली तर??? काय मजा येईल नाही?
टिप्पणी पोस्ट करा